مگس پیاز
مگس پیاز با نام علمی Delia antiqua در اغلب مناطقی که پیاز کشت میشود یکی از آفات مهم میباشد. حشره بالغ این آفت کمی از مگس خانگی کوچکتر است و لاروهای آن میتوانند تا ۸ میلی متر طول داشته باشند. گیاهانی از قبیل ترهفرنگی، سیر، موسیر و گیاهان زینتی پیازی از میزبانهای دیگر مگس پیاز هستند.
آفت از طریق نفوذ به قسمتهای زیرزمینی پیاز در خاک، در ساقه و قسمتهای نرم گیاه کانالهایی ایجاد میکند.
لاروهای جوان مگس پیاز بافتها را سوراخ نموده و همچنین از فلسهای ظریف آن تغذیه میکنند.
نشاءهایی که توسط این آفت مورد حمله قرار میگیرند ممکن است از بین بروند.
خسارت آفت روی گیاهان بالغتر شامل زرد شدن و در نهایت پژمردگی برگهای بیرونی میباشد.
چرخه زندگی مگس پیاز :
مگس پیاز به صورت شفیره در داخل خاک زمستان گذرانی میکند.
بالغین پس از ظهور و جفت گیری روی برگها و یا پایههای گیاهان میزبان شروع به تخمگذاری میکنند.
سه روز بعد از تخمگذاری لاروها ظاهر شده و از ریشهها تغذیه نموده و یا شروع به حفر تونل در پایهی برگها و یا پایهی پیازها میکنند.
پس از طی سه مرحلهی لاروی در مدت سه هفته، لاروها به صورت کامل تغذیه نموده و برای تبدیل شدن به شفیره وارد خاک میشوند.
مگس پیاز در طی تابستان میتواند چندین نسل داشته باشد.
آفت در گیاهان مسن بیشتر از پیازها تغذیه میکند تا برگها و هر کدام از این گیاهان بالغ ممکن است در پیازهای خود تا بیش از ۲۰ لارو داشته باشند.
روش های کنترل مگس پیاز:
حذف گیاهان آلوده
شخم عمیق در پایان فصل
مصرف حشرهکشها همزمان با فعالیت آفت و تخمریزی آن با سمومی از قبیل تری کلرفن ۵/۱ کیلوگرم در هکتار و دیازینون ۱٫۵ لیتر در هکتار
پس از گذشت دو هفته مجددا سمپاشی تکرار شود.
دیدگاه ها
ارسال دیدگاه